مهدی پناهی، کارشناس علوم ارتباطات اجتماعی نوشت: وارونگی افکار عمومی، مفهومی است که طی چند سال اخیر برای توصیف و تبیین برخی رویدادهای جامعه مورد استفاده متخصصان علوم ارتباطات اجتماعی قرار می‌گیرد. اگر بخواهیم به زبان ساده این مفهوم را تشریح کنیم می‌توانیم به ماجراهایی همچون بازار ارز، بورس، سند جامع همکاری‌های ایران و چین، ترور شهید فخری زاده، طرح صیانت، تنش‌های آبی، همکاری ایران و روسیه، جنایت شاه‌چراغ، تهمت‌های شکنجه و قتل در ماجرای مهسا امینی اشاره کرد که علیرغم تبیین موضوع توسط مسئولان و کارشناسان و وجود ادله روشن و واضح اما افکار عمومی روایت رسمی را به‌سختی می‌پذیرد یا حتی آن را انکار می‌کند.
یا در اخبار مرتبط با فساد همواره افکار عمومی چیزی که در ذهنش تصویرسازی می‌کند بسیار بزرگ‌تر از واقعیت است. به‌طور نمونه در ذهن بخشی از افکار عمومی این تصویر وجود دارد که هرکس نماینده یا مسئول دولتی می‌شود از یک رانت عظیم بهره می‌برد، مثلاً یک شخص پس از کسب کرسی نمایندگی در مجلس، به آلاف و الوفی می‌رسد اما اگر پژوهشگری با عدد و رقم ثابت کند که بخش زیادی از نمایندگان مجلس زندگی مادی‌شان بعد از نمایندگی فرقی نکرده است، باورشان نمی‌شود. افکار عمومی حتی اخباری منتشر شده درباره زندگی ساده برخی از نمایندگان ادوار مختلف مجلس یا مسافرکشی فلان مسئول سابق را باور نمی‌کند. درواقع افکار عمومی تعداد انگشت‌شماری را به‌کل جامعه تعمیم می‌دهند و بقیه روایت‌ها را پس می‌زند.
آیا تقصیر این تعمیم اشتباه افکار عمومی به‌کل جامعه فقط به مردم بازمی‌گردد یا مسئولان هم در آن نقش دارند؟ این‌که بخشی از مردم مسئولان را در هر ماجرایی دروغ‌گو می‌دانند، صرفاً تقصیر مردم است؟ پاسخ منفی است چون بخش زیادی از این وارونگی افکار عمومی به اظهارات هیجانی و خلاف واقع خود مسئولان بازمی‌گردد.
هرچند فاطمی امین در هفته گذشته استیضاح شد تا از قطار دولت به‌عنوان وزیر صمت پیاده شود اما حواشی سیاسی آن ادامه دارد و دود این حواشی تنها در چشم خود مجلس و دولت می‌رود چون باعث تشدید وارونگی افکار عمومی می‌شود.
درک مسائل وزارت صمت به عنوان یک نهاد بسیار تخصصی و گسترده نیاز به تجربه و اشراف زیادی دارد. باوجود چنین پیچیدگی و تخصصی بودن شاهد بودیم که در جلسه استیضاح نمایندگان موافق یا مخالف استیضاح به‌جای تشریح و بیان مسئله و سپس ارائه راهکار صرفاً سخنوری کردند و از ترس خود درباره شب اول قبر سخن گفتند یا برخی از نمایندگان شعرخوانی کردند.
منصفانه متن سخنان نمایندگان مجلس در جلسه استیضاح را دوباره بخوانید و بگویید که به‌طور دقیق مسئله صنعت خودرو چیست؟ آیا نمایندگان مجلس از مسئله مالکیت خودروسازان و سهامداری تودرتو، دلایل وابستگی تولید خودرو به ارز، نقش انتظارات تورمی در بازار و ... سخن گفتند؟
از این بدتر حواشی بود که قبل از استیضاح آغاز شد و تا به امروز ادامه دارد، آن هم اعطای رانت خودرویی به برخی افراد که به پای مجلس یازدهم و دولت سیزدهم نوشته شد! یک شرکت خصوصی با واسطه‌گری یک شرکت کاغذی تحت نفوذ یک مقام اجرایی مجلس (مقام اجرایی متفاوت از نماینده مجلس بودن است) قبل از دولت سیزدهم اقدام به فروش خودرو به‌صورت قسطی و باقیمت کارخانه به برخی افراد وابسته به مجلس کرده است اما مدعیان طوری وانمود کردند که کل نمایندگان مجلس و دولت در این ماجرا دخیل بودند.
آقایانی که در آتش این خبر دمیدید و از تریبون‌های رسانه با لفاظی مدعی شدید که نمایندگان برای استیضاح نکردن خودرو گرفته‌اند یا کسانی که امروز شفافیت و قاطعیت کافی را ندارید، هرچه بین اعلام فساد و برخورد قانونی با خاطیان فاصله بیافتد حواشی تلخ ماجرا را بیشتر و مردم را بی‌اعتمادتر می‌کند و نتیجه همان وارونگی افکار عمومی می‌شود، آن‌قدر که استیضاحی رقم می‌خورد که نه‌تنها وضعیت صنعت و بازار خودرو را درست نکرد که دعواهای سیاسی جدیدتری ایجاد کرد. درواقع وقت مجلس و دولت برای هیچ وپوچ تلف شد!